>6 ay sonra Sonisphere’i yorumlamak

>Geçen gün bloga göz attım ve neyi fark ettim? Ben aylarca yolunu gözlediğim Sonisphere için tek bir yazı yazmamışım! Festivalden çıkıp koşa koşa yazlığa gittiğimizden arada kaynadı sanırım. İşte size 6 ay sonra gelen festival yorumu.


Biz 25 Haziran 2010 sabahı heyecanla yola çıktığımızda bilemezdik ki İnönü Stadı’nda böyle bir kuyruk olsun. Daha Taksim’den itibaren etrafta Rammstein olsun, Metallica olsun  bilimum “konulu” t-shirtlü amcalar vardı. Biz yürüye yürüye gitmeyi tercih ettik, kapıda da birkaç saat bekleme sonucunda içeri girdiğimde hüsrana uğradım. Manzara şöyle idi:

Ne yani benim yolunu gözlediğim festival bu kel amca manzaralı, sahneden 500 metre uzaklıktaki bu yerden etrafı izlemekten mi ibaretti? Yok efendim, öyle değilmiş; ilerleyen saatlerde anladım. Ancak kendimi nasıl kaptırdıysam o ilerleyen saatlerde hiç fotoğraf çekmemişim. Rammstein’ın o performansı karşısında dut yemiş bülbül gibi kalmışım. Zira adamlar o kadar çok show hazırlamış ki, “Şimdi hangi şarkı çalacak?” yerine “Şimdi ne yapacaklar?” diye düşünmeye başlamıştık, küçük bir örnek:

http://www.youtube.com/get_player

İnsanlar su yerine bira içtiği için dönüş yolunda tramvay bira kokuyordu. Benim gibi “su yerine su” içmek isteyenler açıkta kaldı, stadda su bulmak hiç kolay bir iş değildi arkadaşlar. O yüzden 2. gün kendi suyumu kendim getirmiştim ama çöpe gitti zavallı pet şişem. Ek olarak da tuvalet olayı rezaletti söyleyeyim. Kaç bin kişiye 1-yazıyla bir- bayan tuvaleti yapmışlar.. Sırada beklerken Slayer’ı kaçırdım diyeyim, siz anlayın. 

Bu da 2. günden en sevdiğim; Pentagram-Lions in a Cage:

http://www.youtube.com/get_player

3. ve muhteşem güne girdiğimizde festivalden önce bir arkadaşımızla buluşmuştuk. Kızcağızın haberi bile yoktu:

-Hay Allah, ben de Taksim’de neden gündüz gündüz bu kadar çok siyah t-shirtlü var diyordum!

Bu brifingden sonra yerimize yollandık. Bir sürü önemli grup çıktı tabii ki ama herkesin heyecanla beklediği Metallica’ydı. Bu süre zarfında o kadar çok alkol tüketilmişti ki gözümün önünde kaç kişi birasını bir alt tribüne düşürdü, kaç kişi sızdı kaldı sayısı belli değil! Şekil 1.A.

Akşama doğru insanlar karınca kafası kıvamına gelmeye başladı gözümde; Beleştepe bile tamamen dolmuştu.

 Metallica çıktığında etraftan duyulan cümleler:

-Ağlamak istiyorum!

-Gözlerim doldu, kendimi tutamayacağım galiba!

-Fotoğraf çekin lan lan çeksenize çekin!

Çoğu kişi benim gibi “Gerçek mi bu yahu” falan diye düşünüyordu, eminim. Çünkü öyle bir ortam vardı ki, o ses sistemlerine rağmen seyircinin sesi Metallica’yı bastırıyordu. İnsan bir hüzünleniyor, duygulanıyor ayol. Tamam; duygusal konseptimizi bozmadan bu şarkıyı sevip de kavuşamayanlara yollayayım:

http://www.youtube.com/get_player